Nasza Lektorka Monika Campos, mieszkająca na stałe w Meksyku podczas webinaru w poniedziałek opowiedziała:
¿Jakie są zwyczaje w Meksyku?
¿Co się je w Meksyku podczas Świąt Bożego Narodzenia?
¿Kiedy się zaczynają Święta oraz ile trwają?
¿Co to jest posada?
¿ Dlaczego na święta w Meksyku pojawia się piñata?
¿ O której jest Misa de Gallo?
¿ Kto przynosi prezenty w Meksyku ?
Zapraszamy do oglądania i komentowania!
Obejrz nagranie jeśli chcesz dowiedzieć się:
📌 ¿ Kiedy obchodzi się Święto Zmarłych w Meksyku?
📌 ¿ Jak Meksykanie traktują Święto Zmarłych oraz w co wierzą
📌 ¿ Co jest niezbędne aby to święto mogło się odbyć?
📌 ¿ Gdzie się obchodzi święto zmarłych?
📌 ¿ Jakie są tradycyjne potrawy?
📌 ¿ akiej muzyki się słucha?
📌 ¿ jakie są Symbole Święta Zmarłych w Meksyku
📌 ¿ Co to jest Cartina?
📌 ¿ Po co los altares?
📌 ¿ Do czego służy cempasúchil?
Czy wiecie dlaczego święty Walenty został patronem zakochanych? Dlaczego właśnie 14 lutego obchodzimy to święto? I czy jest to kolejny wymysł amerykańskiej kultury?
Początków Walentynek należy szukać w czasach średniowiecza. Obchodzenie ich prawdopodobnie nawiązuje do rzymskich Lupekariów.
Lupekaria to dawne rzymskie święto religijne ustanowione przez Euandrosa i obchodzone 15 lutego, a właściwie 14-15 lutego, z Dniem św. Walentego włącznie. Pierwotnie poświęcone Luperkusowi, pasterskiemu bogu plemion italskich chroniącemu przed wilkami.
O samym Walentym wiadomo niewiele. Informacje o patronie zakochanych są skąpe, a wersji co najmniej kilka. Trudno więc potwierdzać ich autentyczność. Jednak w każdej opowieści jest ziarno prawdy i to od Was zależy z którą z nich będziecie chcieli się utożsamić.
Walenty był biskupem obecnej Terni, miejscowości położonej 100 km od Rzymu. Inna wersja określa Walentego mianem kapłana rzymskiego, czy też lekarza. Jego śmierć datowana jest na 14 lutego 270 r.
Czym jednak zasłużył sobie na bycie patronem? Jedna z legend mówi, podczas gdy na cesarskim tronie zasiadał Cesarz Klaudiusz II Got, obowiązywał w kraju zakaz zawierania ślubów przez młodych mężczyzn, którzy o wiele lepiej mogli przysłużyć się armii. Ich miejsce było w legionach, a nie w domu. Nie mając rodzin byli całkowicie oddani sprawie, bez rozpraszania przez rodzinne zobowiązania. I tutaj pojawia się Walenty, który to złamał ten zakaz, błogosławiąc parom i zubażając legiony.
Inna legenda głosi, że Walenty zakochał się w niewidomej córce strażnika, która to pod wpływem jego głębokiej i prawdziwej miłości odzyskała wzrok. Okrutny cesarz, nakazał Walentego stracić, ten zaś przed śmiercią, napisał list do swojej ukochanej. Popisał go zwrotem „dal tuo Valentino”, czyli od Twojego Walentego. To zapoczątkowało tradycję wysyłania miłosnych wyznań z takim właśnie podpisem.
Terni co roku staje się miejscem, do którego narzeczeni zjeżdżają właśnie 14 lutego, by przy grobie patrona zakochanych dać słowo, o powiedzeniu sakramentalnego tak, do końca roku.
Popularność tego święta łatwo zauważyć już na kilka dni przed, gdy wystawy mienią się na czerwono, a ze wszystkich sklepów, reklam, telewizji przypomina się o Walentynkach.
Święto to można obchodzić czy z ukochanym, czy z przyjaciółmi, bądź z osobami, które są dla nas ważne. A jeżeli tego święta nie lubicie, to można zagryźć chandrę czekoladowym sercem:)
Nel clamor del Carnevale
svelta la tristezza scappa
ed è cosa assai normale
che arrivi Peppe Nappa.
Col vestito celestino
corre e gioca a girotondo,
sembra sempre ragazzino
mette sottosopra il mondo.
Porta a spasso un gran cappello
su un testone portentoso,
lui si crede molto bello
perch’è proprio vanitoso !
Dicon sia tonto un poco
ma la cosa non lo turba,
la sua vita è solo gioco
e la mente forse furba.
Son Peppe Nappa siciliano,
mascherina un po’ da niente
ma ho il cuore nella mano
e il sorriso do alla gente.
Niemalże każdy słyszał o karnawale w Wenecji, jednak to nie jedyne miejsce we Włoszech, gdzie dość spektakularnie obchodzi się ten okres. Sycylia z całą pewnością należy do jednego z nich. Podczas gdy w Wenecji to lot Anioła inauguruje rozpoczęcie świętowania, na Sycylii zwiastunem jest przybycie Peppe Nappy na kutrze rybackim. Postać ta ma szczególne znaczenie dla miejscowości Siacca, gdzie na czas karnawału oddaje się Peppe Nappie klucze do miasta, co jest symbolem przejęcia przez niego władzy. Król karnawału towarzyszy uczestnikom przez wszystkie dni zabawy. Na jego cześć odbywają się konkursy, biegi, zabawy w przebierańców. Spalenie jego kukły na rynku kończy huczne obchody i zwiastuje nadejście Wielkiego Postu.
Jeżeli będziecie w tym okresie na Sycylii to koniecznie odwiedźcie miejscowość Acireale, na wschodnim wybrzeżu wyspy, w prowincji Katania. Do największych atrakcji tego regionu należy przejazd tematycznych platform, zakamuflowanych samochodów. Każdy z tych niesamowitych pojazdów bierze udział w konkursie. Przebrania i dekoracje mają przesłanie metaforyczne, nawiązują do wydarzeń w polityce, przedstawiają postacie z filmów czy pierwszych stron gazet. Niejednokrotnie platformy mają ruchome elementy, które robią obłędne wrażenie na tłumie gapiów.Ogromne znaczenie ma więc tutaj pomysłowość no i samo wykonanie karnawałowych kukieł. W korowodzie biorą udział także tancerze, grupy folklorystyczne, no i oczywiście przebierańcy. Na pewno jest wesoło!!!
Karnawałowe zabawy w miasteczku sięgają XVI wieku, kiedy to mieszkańcy Acireale spontanicznie organizowali wspólne świętowanie. Początek XVII wieku to pojawienie się abbatazzi, ulicznych śpiewaków oraz poetów, którzy to parodiowali klasę rządzącą. Natomiast pierwsze wozy papier-mâché pojawiły się 1880 roku. Prace nad ich wykonaniem trwają wiele miesięcy, papierowo – gipsowe formy czy figury muszą odpowiednio długo schnąć, by potem móc je przyozdobić i zaprezentować światu.
Tradycja ozdabiania platform z czasem ewoluowała, by w na początku XX wieku zobaczyć wozy ozdobione kwiatami. Natomiast lata 50 ubiegłego to pojawienie się mini – wozów, na których swoje stroje prezentowały dzieci. Charakter tego regionu sprzyja kultywowaniu tej niesamowitej tradycji, w miasteczkach jest sporo zakładów rzemieślniczych, co jest nie bez znaczenia, z roku na rok udoskonalają one konkursowe platformy i zaskakują pomysłowością. Tak świętowała Sycylia w 2017 roku!
Idą święta i jak co roku w głowię pojawiają się pytania, co podarować pod choinkę. Niektórzy wyskoczą z pomysłem: a może sprezentować psa?
Problem ten stary jak świat, nie ogranicza się jedynie po polskich realiów, we Włoszech jest również znany. Chwilowy kaprys może skończyć się tragicznie zwłaszcza dla czworonoga.
Przed Wami kilka powodów dlaczego nie robić tego właśnie w święta.
Święta są okresem, w którym z lekkością (la leggerezza) przychodzi nam kupowanie rzeczy, na które być może w ciągu roku nie zwrócilibyśmy uwagi. Kupujemy więc rzeczy zupełnie niepotrzebne (inutili). Często traktujemy psa jako kolejny przedmiot (il oggetto), który będzie można oddać do 30 dniu od daty zakupu. Jednak w tym przypadku to tak nie działa. Pies jest istotą żywą (un essere vivente), który zostanie z nami na najbliższe 14 Świąt Bożego Narodzenia (per i prossimi 14 Natali). Branie szczeniaka (un cucciolo) w tym wolnym od pracy okresie jest błędne. Przerwa świąteczna minie i potem pojawi się problem, z którym nie wszyscy sobie poradzą. A kto będzie cierpiał? PIES Co zrobicie z nim na Sylwestra (Capodanno), kiedy będzie wymagał większej troski z racji strachu (la paura) przed fajerwerkami ( fuochi d’artificio). Kto zajmie się nim podczas wakacyjnych podróży? Spraw o których wypadałoby pomyśleć przed adopcją, jest naprawdę sporo.
W Święta wydajemy pieniądze ciut lżejszą ręką. Dlatego aspekt ekonomiczny posiadania psa może być mocno niedoceniony (fortamente sottovalutato) i po prostu niezauważony. Wydajemy dużo więcej niż powinniśmy i tracimy rozsądek. Pies nie jest jednorazowym wydatkiem. To inwestowanie w karmę, leki, weterynarza, posłanie, jedzenie, psie zabawki i akcesoria. Ważne jest przeanalizowanie naszych możliwości finansowych (disponibilità economiche) a przede wszystkich zastanowienia się czy chcemy wydawać nasze pieniądze na psa (spendere per un cane)? I czy na psa nas stać?
Kiedy w domu ma się pojawić kudłaty członek rodziny, trzeba to dobrze rozważyć (meditare). Nie można działać impulsywnie czy pod wpływem chwili. Podarowanie psa (regalare a cane) nie może być bez wątpienia piękną – jednostronną – niespodzianką (la bella sorpresa). To naruszenie czyjegoś prawa do wyboru (il diritto di scelta). Nie wyboru, jakiego psa brać, ale czy w ogóle druga strona chce mieć pod opieką przez ponad dekadę zwierzę. Wszyscy członkowie rodziny powinny wyrazić na to zgodę (essere d’accordo) bo wszyscy, chcąc nie chcąc, muszą wykazać się prędzej czy później odpowiedzialnością. Za merdającym ogonkiem kryją się codzienne obowiązki, o których na początku rzadko kto myśli.
Moda dotyka nie tylko tego, w czym chodzić, ale także, jakie zwierze wypada mieć w domu. Jednego roku na salonach królują Yorki, innego dalmatyńczyki czy owczarki niemieckie. I właśnie te rasy spotyka się potem w schroniskach dla zwierząt (il riparo per animalni). Kończą za kratami tuż przed wakacjami, gdy szczeniak zaczyna dorastać, a razem z tym niszczeją meble, kapcie a i kałuż (il guazzo) w domu każdy ma dość. Dwukilowe puchate kulki nagle zmieniły się w szczekające 30 kilowe psiaki, które już nie są takie słodkie i niewinne. Trzeba mierzyć siły na zamiary i troszkę o danym psiaku poczytać.
Jeżeli rasa (la razza) ma dla Was znaczenie, wejdźcie na stronę lokalnego schroniska, może przygarniecie zwierzaka, który jedno Boże Narodzenie ma już za sobą i odmienicie jego los.
To zaledwie cztery powody, które warto rozważyć. Jeżeli rzeczywiście jesteście na psiaka zdecydowani? To cudownie, odmieni Wasze życie na lepsze. Jednak, jeżeli macie wątpliwości, albo chcecie zaspokoić chwilową zachciankę, to warto przemyśleć to jeszcze kilka razy.