Warning: file_exists(): open_basedir restriction in effect. File(/home/maddalen/domains/via-italia.pl/public_html/wp-content/uploads/et_temp/Bundesarchiv_Bild_146-2005-0004_Italien_Monte_Cassino-1080x675.jpg) is not within the allowed path(s): (/home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/:/home/virtuals/via-italia.pl/:/usr/local/php56-fpm/lib/php/:/tmp:/home/tmp:/var/lib/php5) in /home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/wp-content/themes/Divi/epanel/custom_functions.php on line 1542
![Bombardowanie Monte Cassino a „marocchinate”]()
maj 22, 2019 | Kultura włoska, Podróże do Włoch |
Każdy pewnie słyszał o bitwie o Monte Cassino, najbardziej zaciętej bitwie na Zachodzie Europy. Mało jednak kto wie, jak wyglądało życie cywilnych ludzi, którzy doświadczyli na własnej skórze biedy i bólu. Dużo z nas mówi, że Włosi nie pamiętają o Monte Cassino, a przecież wydarzenia II Wojny Światowej nie są tak odległe w czasie. Może Włosi wcale nie chcą pamiętać? Może wolą zapomnieć o wydarzeniach które wdarły się tak mocno w ich historie, pozostawiając niezagojone rany aż do dziś? Czas poznać historię o których nawet my nie mieliśmy pojęcia…
Monte Cassino to wzgórze położone między Rzymem a Neapolem. U jego podnóża znajduje się miasto Cassino, natomiast na jego szczycie w VI w.n.e. Benedykt z Nursji postanowił na miejscu świątyń pogańskich wznieść pierwszy klasztor swojego zakonu benedyktynów. Budynek stał się archiwum dla wszelkich dział artystycznych o przeogromnej wartości. Ze względu na swoje strategiczne położenie, klasztor był często atakowany i niszczony przez najeźdźców. Za każdym razem klasztor zostawał odbudowany z gruzów.
Również Niemcy podczas II Wojny Światowej, w 1943 r. zatrzymani zostają przez aliantów. Po obaleniu faszyzmu i wycofaniu się z wojny, Włochy nie zostały wykluczone z wojny, stały się wręcz wrogiem hitlerowców. Wtedy po raz pierwszy w wojnie obok aliantów stają Włosi, dużą część żołnierzy stanowili młodzi chłopcy, którzy pierwszy raz słyszeli huki broni, wielu z nich straciło życie zatrzymując hitlerowców na linii ofensywnej w pobliżu wzgórza. Wykorzystali oni jego położenie, przejęli całe pasmo górskie, odcinając w ten sposób dostęp do opanowanej już północy. Hitlerowcy wysadzali mosty i niszczyli drogi, linie elektryczne oraz budynki, odbierali ludności cywilnej zapasy jedzenia oraz zwierzęta. Część mężczyzn została zmuszona do pracy przy fortyfikacji, natomiast druga część została przetransportowana na północ. Pod koniec 1943 r. mnisi przy pomocy okupantów przetransportowali dużą ilość dzieł do Watykanu.
Alianci po wylądowaniu na Sycylii przemieszczali się nieustannie po półwyspie aż do opanowanego przez Niemców wzgórza. Okupanci wykorzystali jak najlepiej naturalny kształt krajobrazu, wiedzieli, że muszą bronić dostępu do Rzymu. W ciągu miesięcy wznieśli tzn. Linię Gustawa i Linię Hitlera, jedne z najlepiej umocnionych pasm, bunkry, zasieki oraz pola minowe. Na taki opór alianci nie byli przygotowani.
W styczniu przy pierwszej próbie ataku wojska amerykańskie oraz francuskie już po kilku godzinach walki ponieśli ogromne straty w wyniku których zostali zmuszeni do wycofania.
Atak powtórzono w lutym, również ten został szybko odparty a amerykanie stracili 5 dywizji.
Amerykanie oraz Anglicy postanowili zbombardować klasztor, który uważany był za miejsce pobytu dowódców niemieckich, co niestety okazało się błędnym założeniem i zburzenie budynku doprowadziło jedynie do śmierci wielu niewinnych. Trzeba pamiętać, że nie tylko klasztor był celem bombardowań, wiele pobliskich miasteczek również zostało zrównane z ziemną. Alianci opłacili swój błąd ponieważ gruzy po zabytkowym klasztorze zostały wykorzystane jako kolejne umocnienie okupantów.
Dzień wcześniej nad budynkiem zrzucono ulotki ostrzegające o bombardowaniu. Miejscowa ludność (ok 200 ludzi), ukrywająca się w klasztorze zlekceważyła ostrzeżenia. Następnego dnia, wysiedlona ludność pod ostrzałem dział i 200 myśliwców uciekała w popłochu. Według relacji ocalałych była to rzeź. Ci którzy przetrwali, zmuszeni byli to ukrycia się, gdy już brakło miejsca w schronach zamieszkiwali nawet niskie jaskinie. Karmiąc się jedynie fasolą, cebulą oraz ziemniakami. Trzeba podkreślić, że warunki zaostrzała sroga zima. Schron można było opuścić jedynie nocą gdy strzały milkły.
Dopiero w maju po odbiciu Monte Cassino głównie dzięki polskim Dywizjom, wysiedlona ludność mogła powrócić do zburzonych miast, część z nich która musiała przedrzeć się przez pola walki często traciła życie bądź zostawała poważnie okaleczona przez miny podłożone przez Niemców oraz aliantów. Na miejscu gdzie stały ich domy były tylko gruzy, groby żołnierzy oraz ich ciała, widok apokaliptyczny.
Bombardowanie przez anglo-amerykańskie oddziały było kwestią sporną, nawet wśród amerykańskich dowódców którzy po wojnie opowiadali się przeciwko niemu. Co prawda były podejrzenia, że klasztor okupują Niemcy, część jednak osób nie rozumiało przyczyny, bowiem zabytek religijny liczący 1300 lat został zrównany z ziemią nie przez wrogów lecz przyjaciół. Mówi się również, że czyn ten miał podkreślić potęgę alianckich sił.
Mało znana jest również historia tzw. “Le marocchinate”. Po wygranej bitwie żołnierze z Magrebu (marokańscy muzułmanie) będących częścią dywizjonów francuskich, pod dowództwem generała Alphonse Juin, od którego dostali pozwolenie na niszczenie, rabowanie i gwałcenie ludności włoskiej przez 50 godzin. Zbrodnie popełniano na kobietach, dzieciach, mężczyznach oraz księżach. W jego wyniku zmarło tysiące ofiar, narodziło się wiele dzieci poczętych z gwałtu i zabito bestialsko wielu mężczyzn, który starali się powstrzymać napastników. Był to jeden z największych masowych gwałtów na świecie, który pozostawił wiele bólu w sercach Włochów.
Warning: file_exists(): open_basedir restriction in effect. File(/home/maddalen/domains/via-italia.pl/public_html/wp-content/uploads/et_temp/reggia-di-caserta-1080x675.jpg) is not within the allowed path(s): (/home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/:/home/virtuals/via-italia.pl/:/usr/local/php56-fpm/lib/php/:/tmp:/home/tmp:/var/lib/php5) in /home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/wp-content/themes/Divi/epanel/custom_functions.php on line 1542
![Bombardowanie Monte Cassino a „marocchinate”]()
maj 10, 2019 | Podróże do Włoch |
Włoski Wersal
Kto z Was nie słyszał o Wersalu? To jedna z najbardziej znanych budowli na świecie i mało kto wie, że we Włoszech też powstał taki pałac!
La Reggia di Caserta to pałac, który powstał w okresie późnego baroku na zlecenie Karola III Hiszpańskiego który stał się królem Neapolu i Sycylii. Nie był on wspaniałym władcą pragnącym podbijać nowe terytoria, interesował się rybołówstwem i łowiectwem. Wolał rozmowy o jedzeniu i psach gończych od zarządzania armią. Ale to za jego zasługą Neapol rozkwitł i stał się prawdziwą stolicą kultury. Odrestaurował i zbudował wiele zabytków, zajął się niedawno odkrytymi Pompejami i Herkulanum nakłaniając archeologów do wydobywania zasypanych miast spod ziemi.
Jego marzeniem było wybudowanie pałacu na wzór słynnego Wersalu, tego niełatwego zlecenia podjął się Luigi Vanvitelli, który nie tylko zaprojektował bryłę pałacu, placu i ogrodów ale również zajmował się dekoracją rzeźbiarską i malarską.
Ponadto stworzył on plan miasta wokół pałacu, niestety ta część nie została zrealizowana.
Budowę kompleksu rozpoczęto w 1752 r. i kontynuowano przez 93 lata. Pałac zbudowany został na planie kwadratu z czterema wewnętrznymi dziedzińcami. Zajmuje on 45.000 m2 i składa się z pięciu pięter, jego wysokość sięga 36 metrów. Wewnątrz znajduje się 1200 pokoi i 34 klatki schodowe. W samej frontowej fasadzie znajduje się 143 okna. Do wykonania budynku wykorzystano cegły, dolne dwa piętra zostały pokryte trawertynem, jedną z odmian wapienia.
Wnętrze pałacu udekorowane zostało stiukiem, płaskorzeźbami, rzeźbami, freskami, również podłogi były wyjątkowo zdobione. Wszystkie elementy były wyliczone tworząc cudowne i jedyne w swoim rodzaju dzieło.
Perłą pałacu był Lo Scalone (klatka schodowa) która stała się wzorcem dla wielu innych ważnych budowli na świecie. Znajdują się w niej trzy ciekawe rzeźby umiejscowione w trzech ogromnych wnękach. Pierwsza zwana „Merito” (zasługa) przedstawiała rzymskiego żołnierza, druga umieszczona na środku i najważniejsza – „Maestà” (majestat) przedstawiała postać kobiety siedzącej na lwie i ostatnia „Verità” (prawda) przedstawiająca swoją piękność. Po obu bokach schodów stoją potężne lwy, łapa jednego z nich leży na koronie, symbolizującej potęgę władcy. Drugi lew trzyma łapę na liściu palmy, będącym symbolem cnót i kultury. Ta część pałacu zwieńczona jest kopułą oświetloną przez umieszczone bo bokach okna. W czasach splendoru pod kopułą miejsce pod kopułą zajmowała orkiestra.
W środkowej części kompleksu znajduje się kaplica – Cappella Palatina architekt stworzył niesamowite dzieło łącząc cechy manieryzmu renesansu i baroku. Niestety w 1943 r. podczas bombardowań duża część została zniszczona, niektóre dzieła przepadły, część została odnowiona. Prawdziwym cudem było przetrwanie obrazu zdobiącego ołtarz.
W pałacu znajdował się jeszcze teatr, inspirowany Teatrem św Karola w Neapolu. Jeden z pierwszych w kształcie podkowy. O idealnej akustyce i widoczności.
Część pokoi wykorzystano jako galerię, w której wisiały podzielone na salę według tematyki: obrazy orientalne, przedstawiające sceny historyczne, martwe natury, krajobrazy i bitwy, alegorie, portrety i weduty.
Jedna z czterech części kompleksu spełniła funkcję królewskich komnat, w której znajdują się cztery komnaty dedykowane poszczególnym porą roku. Przedstawienie poszczególnych pór roku nie ogranicza się do bezpośredniego ukazania alegorii. Każda z czterech komnat ukazuje jedną ze scen miologicznych. W jednej z nich – Sala dell’Estate znajduje się mały stolik. Do dziś sposób w jaki powstał pozostaje tajemnicą. Na pierwszy rzut oka można powiedzieć że stół został wykonany z marmuru, po bliższej obserwacji możemy powiedzieć że przypomina on pień drzewa – w którym w rzeczywistości jest! Jest to dzieło jednego z naukowców studiujących egipską mumifikację, który postanowił przemienić w kamień.
Po przekroczeniu tzw, „Lo Scalone” pierwsza sala poprzedzająca komnaty królewskie i spełniająca funkcje reprezentatywne to „La sala degli Alabardieri”, „La sala delle guardie del corpo”, „Sala del Trono” miejsce w którym król przyjmował ambasadorów, oficjalne delegacje i gdzie odbywały się królewskie bale oraz „Sala del consiglio”.
Druga część komnat to sypialnie w stylu rokoko. Te również były bogato zdobione, pozłacane elementy, bogato zdobione meble i ściany pokryte jedwabiem. Największą popularnością cieszyły się jednak komnaty Królowej. Maria Carolina d’Asburgo, była żoną syna Króla Karola III Hiszpańskiego ( Ferdynanda I) i siostrą Królowej Francji Marii Antoniny. W przeciwieństwie do Wersalu, w którym toalety nie istniały a król Francji i cały jego dwór który znamy z majestatycznych obrazów. Arystokraci ubrani w piękne stroje, ukrywali brudne włosy pod perukami, twarze upudrowane białym pudrem zakrywały brudne twarze a zły zapach był maskowany przez perfumy. W Casercie wybudowanej 100 lat później poprowadzono kanalizację. W łazienkach królewskich znajdowały się wanny z bieżącą wodą : ciepłą oraz zimną. Najciekawszym i najbardziej tajemniczym pokojem w pałacu była łazienka królowej, jej ściany pokrywały lustra weneckie, przepiękne freski, kobiece twarze z zasłoniętymi oczami dzięki czemu nie naruszały prywatności królowej, rzeźbiona wanna a nawet bidet będący całkowitą innowacją we Włoszech.
Również Ogrody Królewskie chodź mniejsze niż w Wersalu, są piękniejsze. Je również zaprojektował Vanvitelli, niestety po jego śmierci dalszą pracą nad projektem zajął się syn króla Karol, który postanowił go uprościć. Praca nad parkiem rozciągającym się na 3 km rozpoczęła się w 1753 r. w tym samym czasie rozpoczęto budowle akweduktu – Acquedotto Carolino którego wody dostarczane były do fontann, wodospadów i jeziorek pełnych karpi.
Projekt parku wzorowany był na ogrodach włoskich o rozległych trawnikach, kwadratowych kwietnikach oraz różnorodnych „grach wodnych” i angielskich według życzenia królowej – jak najbardziej zbliżonych do natury. Wzdłuż centralnej osi ułożone są fontanny i wodospady z pięknymi rzeźbami.
Pierwsza z nich La Fontana Margherita wykonana w stylu bardziej nowoczesnym niż reszta oddziela ogrody włoskie od angielskich.
Druga La Fontana dei tre delfini przedstawia trzy potwory przypominające delfiny.
La Fontana di Eolo niestety – nieukończona. Przedstawia boga wiatrów, który wzbudza wichurę przeciwstawiając się Eneaszowi i Trojanom. W oryginalnym planie fontanny znajduje się druga połowa z 28 obecnych rzeźb, w tym rydwan (na którym miała znajdować się Junona wraz z bogiem Eolem) ciągnięty przez pawie.
La Fontana di Cerere – fontanna bogini płodności trzymającej medalion przedstawiający tzw. „Trinacria” (meduzę o twarzy kobiety z trzeba zgiętymi w kolanach nogami) symbol Sycylii będący hołdem wyspy która stała się częścią królestwa. Boginię otaczają nimfy, smoki, muszle, trytony oraz dwie figury symbolizujące dwie sycylijskie rzeki.
La Fontana di Venere e Adone – fontanna przedstawiająca zakochanych Wenus i Adonisa oraz fatum które nad nimi ciąży. Moment przedstawiony ukazuje boginię która stara się odwieźć ukochanego od polowania, podczas którego ten ginie zabity przez dzika. Wokół postaci widzimy liczne posągi nimf, psów, amorków oraz dzieci.
W głębi parku znajduje się La Grande Cascata – przedstawiająca boginię Dianę i Akteona, myśliwego z Teb. Młodzieniec przeistacza się w jelenia, by za chwilę zostać pożartym przez własne psy. Jest to kara boska za śmiałość na którą sobie pozwolił patrząc na kąpiącą się nagą Dianę.
Na przodzie pałacu znajduje się największy plac we Włoszech a trzeci na świecie Palazzo Carlo III. Dzięki restauracji w 2000 r. plac został odnowiony według oryginalnego projektu, według reguł włoskiego ogrodu.
La Reggia di Caserta to zapierający dech w piersiach kompleks, ostatnie tak olbrzymie przedstawienie sztuki włoskiego baroku. Perła wśród architektury włoskiej i miejsce które koniecznie musi znaleźć się na liście celów podróży do Włoch.
1 https://www.tesoriditaliamagazine.it/comune-di-caserta/
2 https://it.latuaitalia.ru/art/la-reggia-di-caserta-il-capolavoro-dei-borbone-ii-parte/
3 https://casertaweb.com/notizie/wp-content/uploads/2018/09/reggia-scalone-reale.jpg
4 http://www.gazzettadinapoli.it/notizie/reggia-caserta-nuove-sedie-alla-cappella-palatina/
5 https://www.vesuviolive.it/cultura-napoletana/238082-il-teatro-di-corte-della-reggia-di-caserta-un-esemplare-unico-al-mondo/
6 https://www.vesuviolive.it/cultura-napoletana/238082-il-teatro-di-corte-della-reggia-di-caserta-un-esemplare-unico-al-mondo/
7 http://www.reggia.caserta.it/bagno-di-francesco-ii/
8 http://www.reggiadicaserta.beniculturali.it/home/servizi/
Warning: file_exists(): open_basedir restriction in effect. File(/home/maddalen/domains/via-italia.pl/public_html/wp-content/uploads/et_temp/09-sassi-matera-300x199-1080x675.jpg) is not within the allowed path(s): (/home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/:/home/virtuals/via-italia.pl/:/usr/local/php56-fpm/lib/php/:/tmp:/home/tmp:/var/lib/php5) in /home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/wp-content/themes/Divi/epanel/custom_functions.php on line 1542
![Bombardowanie Monte Cassino a „marocchinate”]()
lut 12, 2019 | Kultura włoska, Podróże do Włoch |
Matera to miasto, które jak sama nazwa wskazuje “sasso- kamień”, zostało wykute w skale. Leży ono na południu Włoch, a jego korzenie sięgają Paleolitu! Miasto skonstruowane jest w formie jaskiń z dobudowaną fasadą, ułożonych jedna na drugiej. Jak doszło do tego, że miasto składające się z grot stało się Stolicą Kultury 2019 roku?
To Prehistoryczne miasto było zapomniane aż do 1945 r. w którym ukazała się książka “Cristo si è fermato a Eboli”, której autorem był Carlo Levi. Autor książki opisuje miasto jako dwie połówki lejka przecięte wąskim przesmykiem zwężające się ku dołowi. Opis miasta mocno nawiązywał do piekła Dantego. Tytuł książki, który w tłumaczeniu brzmi “Chrystus zatrzymał się w Eboli” pokazuje, że do Sassi nie dotarł nawet sam Jezus. Warunki życia panujące aż do lat 50 XX w. sprawiły, że miasto zostało nazwane przez polityków – “infamia nazionale” (hańbą państwa) i “vergogna d’Italia” (wstydem Włoch). Dlaczego Włosi wstydzili się Matery? Po pierwsze miasto było odcięte od wody i elektryczności, co powodowało liczne choroby, wybuchy epidemii. Po drugie, każda rodzina posiadała tylko jeden dom w którym musieli razem spać ludzie i zwierzęta. Brak miejsca sprawiał, że dachy domostw służyły niekiedy za ogrody, ogrody warzywne czy nawet cmentarze. Wiele osób wyemigrowała z miasta ze względu na uczucie wstydu z powodu przynależności. W 1954 r. władze wydały rozkaz wysiedlenia mieszkańców, których przeniesiono do trzech nowo wybudowanych dzielnic. Pomimo złych warunków po 32 latach pozwolono ludności na powrót do swoich domów pod warunkiem odnowy pod opieką konserwatora zabytków. W roku 1993 I Sasi di Matera znalazły się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO, decyzja została uwarunkowana faktem że miasto jest jednym z dowodów na możliwość wykorzystania budynków prehistorycznych aż do nowoczesności i jedynym w swoim rodzaju przykładem wykorzystania zasobów naturalnych.
W mieście znajduje się 156 kościołów, niektóre z nich ozdobione są freskami zachowanymi do dziś w bardzo dobrym stanie sprzed 1300 lat. Będąc w tym wyjątkowym miejscu można wynająć jeden z wielu hoteli, poczuć na własnej skórze magię towarzyszącą temu miejscu, przejść się uliczkami doceniając piękno tamtejszego życia oraz podziwiać panoramę nocą. Żeby uzmysłowić sobie życie mieszkańców wystarczy odwiedzić Casa Grota muzeum, które odzwierciedla życie mieszkańców zanim zostali oni zmuszeni do opuszczenia domów. Można również obejrzeć wystawę w słynnej na cały świat, jedynej takiej umieszczonej w gracie galerii sztuki Casa Cava w której możemy oglądać pracę artystów z różnych epok aż do współczesności. Każdy z nas oglądał “Pasję” Mela Gibsona, która w 2004 r zadebiutowała na ekranach, aż trudno sobie wyobrazić, że scenerią do filmu była właśnie Matera, miasto ukryte w skale!
I sassi di Matera, Patrimonio dell’umanità.
Zdjęcia - zródła:
1. https://www.gocasteldelmonte.it/nei-dintorni/matera/
2. https://jarrahotel.com/chiese-rupestri-di-matera-wikipedia.html
3. http://www.italianways.com/la-casa-grotta-di-vico-solitario-a-matera-una-storia-salvata/
4. (/pixabay.com)
sie 15, 2018 | Kultura włoska, Podróże do Włoch |
Dzisiaj We Włoszech jest bardzo ważne święto – Ferragosto. Nie myślcie, że tak jak w Polsce jest to święto o charakterze religijnym. Oczywiście, Katolicy wiedzą, że świętuje się l’Assunzione della Beata Vergine – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, ale Kościoły są raczej puste. Co więcej, wiele Kościołów w okresie sierpnia jest zamkniętych z wywieszką „chiuso per ferie” (zamknięte z powodu urlopu).
We Włoszech spędziłam wiele Ferragosto, które obecnie ma całkowicie świecki charakter. W dzień każdy spędzał czas na plaży (dużo osób nawet spało na plaży z 14/15, żeby zająć miejsce dla całej rodziny) lub poza miastem w gronie rodziny lub przyjaciół, wieczorem odbywało się czyste szaleństwo, koncerty, pełne bary, dyskoteki do rana, pokaz fajerwerków, a z dala oświetlone statki, na których ludzie także świętowali. Dla Włochów Ferragosto to taki wakacyjny Sylwester. Trzeba się bawić i cieszyć ;)
A teraz kilka historycznych faktów:
Nazwa Ferragosto sięga czasów Oktawiana Augusta, pierwszego cesarza rzymskiego. Od niego wziął swoją nazwę również panujący nam miesiąc. Zaś sama etymologia słowa Ferragosto to nic innego jak łacińskie ferriae Augusti, czyli odpoczynek Augusta. To okres świętowania, wspomnianego odpoczywania po ciężkiej pracy związane z zakończeniem zbiorów na polach uprawnych.
W czasach rzymskich, w całym Imperium organizowano w tym czasie wyścigi konne (le corse di cavalli) czy zwierząt pociągowych (gli animali da tiro). Jako święto pogańskie Ferragosto było obchodzone 1 sierpnia. Natomiast dni zasłużonego relaksu następowały po nim, czasami czas lenistwa trwał dużo dłużej, bo aż do końca miesiąca. Natomiast 13 dzień letniego miesiąca był zadedykowany bogini Dianie. Okres przedłużonego odpoczynku nosi nazwę il ponte di Ferragosto.
Gdy we Włoszech zagościł katolicyzm, to około VII wieku obok święta pogańskiego pojawiło się Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (l’Assunzione di Maria), przypadające nie na 15-go sierpnia. Wieki minęły, a tradycja pozostała, sierpień jest dla Włochów okresem pełnym radości, zabawy, pokazów sztucznych ogni, urlopów.
Oto co za atrakcje możecie napotkać we Włoszech w tym okresie:
#1 Il Palio di Siena – najsłynniejsza włoska tradycja. Piazza del Campo zamienia się w tor wyścigowy gdzie jeźdźcy na swoich przystrojonych rumakach reprezentują różne dzielnice (contrade) i walczą o zwycięstwo. Dzień przed wyścigiem odbywa się pochód jakże widowiskowy, gdzie przedstawiciele rywalizujących ze sobą drużyn w strojach z dawnej epoki prezentują się przed tłumami gapiów. Przeczytaj więcej na ten temat tutaj. 
#2 Morze ognia w Rimini, to nic innego jak zapierające dech w piersiach pokazy sztucznych ogni (i fuochi d’artificio), które zdają się tworzyć płonące morze, nie w wodzie, a na niebie.
#3 La Giostra del Saracino w Sarteano. Współczesne toskańskie miasteczko zamienia się w średniowieczną wieś (un borgo medievale). Średniowieczne kostiumy, jeźdźcy, przepyszne potrawy. To właśnie tutaj możecie przenieść się czasie.
#4 Spektakularna procesja w Messinie (la spettacolare processione di Messina), tego nie da się opisać słowami. Ogromne statuy postaci biblijnych niesione przez rzekę ludzi wprawiają w zachwyt każdego.
To oczywiście jedynie ułamek tego, czego można doświadczyć i zobaczyć w tym czasie we Włoszech. Mieszkańcy Italii uciekają w tym upalnym okresie nad morze, jeziora, baseny, jeżdżą na upragnione urlopy, albo tłumnie uczestniczą w lokalnych świętach. A Wy jak spędzacie Wasze Ferragosto?
*zdjęcia pochodzą ze strony https://www.ryanair.com/try-somewhere-new/it/it/guide-di-viaggio/Che-Fare-A-Ferragosto-10-Eventi-E-Tradizioni-In-Italia/
Warning: file_exists(): open_basedir restriction in effect. File(/home/maddalen/domains/via-italia.pl/public_html/wp-content/uploads/et_temp/cerveteri1-1080x675.jpg) is not within the allowed path(s): (/home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/:/home/virtuals/via-italia.pl/:/usr/local/php56-fpm/lib/php/:/tmp:/home/tmp:/var/lib/php5) in /home/platne/serwer85217/public_html/via-italia.pl/wp-content/themes/Divi/epanel/custom_functions.php on line 1542
![Bombardowanie Monte Cassino a „marocchinate”]()
sie 9, 2018 | Podróże do Włoch |
Zanim Rzymianie podbili Europę, to na terenie północnych i środkowych Włoch mieszkali w ostatnim tysiącleciu przed Chrystusem Etruskowie. Pierwsze wzmianki o nich pochodzą z VII w p.n.e, zaś na wiek później przypadł okres ich największego rozwoju. Najważniejszym obszarem zamieszkiwanym przez Etrusków były tereny dzisiejszych regionów: Emilii-Romanii, Toskanii i Lacjum. To własnie tam znajdują się najistotniejsze muzea dotyczące przeszłości tego ludu, można podglądnąć etruskowe przedmioty użytku codziennego, sztukę etc.
Jeżeli jesteście miłośnikami Włoch i przy okazji Etrusków, to musicie udać się do Lacjum. Tu mieszczą się niezwykłe budowle zwane Miastem Umarłych, przepastne nekropolie posiadające własną sieć ulic i domów.
Pierwsze z nich to Cerveteri. Miasteczko to przyciąga rzesze turystów za sprawą la Necropoli Monumentale della Banditaccia. W 2004 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Nekropolia rozciąga się na ponad dwa kilometry. To czyni z niej najbardziej imponujący z całej Etrurii i jeden z najwspanialszych zabytków w całym basenie morza Śródziemnego. Etruskowe grobowce usytuowane są wewnątrz zarośniętych obecnie trawą kopców. Z Miasta Umarłych zachowały się mury obronne z sześcioma bramami, wraz z pozostałościami świątyń i cystern. Komory grobowe nie odbiegają swoim wnętrzem od domów mieszkalnych, ich środki zdobią malowidła o wielkiej wartości zarówno artystycznej, historycznej i ikonograficznej. Celem tych malowideł było zilustrowanie pragnienia rodzin arystokratycznych utrzymania dotychczasowego poziomu życia także po śmierci. To tłumaczy w jakiś sposób mnogość dóbr luksusowych ukrytych w grobowcach, zastawy stołowe wykonane z cennych kruszców, złota biżuteria, wazy zdobione malowidłami, przedmioty z brązu importowane z Grecji i z Bliskiego Wchodu czy broń. Interesującym jest fakt, że układ miasta ma niezwykle regularny kształt, zadziwiająco podobny do tych współczesnych.
www.tarquinia-cerveteri.it
Tarquinia
Następnym punktem na liście do zobaczenia jest la Necropoli di Monterozzi w Tarquinia. Ta nekropolia również znajduje się na liście UNESCO. A to za sprawą wyjątkowych malowideł na ścianach grobowców, które wpisują się w pierwszy rozdział historii włoskiego malarstwa. Ściany w całości pokryte są scenami z życia Etrusków. Nie brakuje myśliwych, rybaków, muzyków, tancerzy czy atletów. Malunki ilustrują siłę i bogactwo, są symbolizują wysoki status społeczny cywilizacji Etrusków.
www.tarquinia-cerveteri.it
Miejsca to niezwykłe pod każdym względem. Z całą pewnością warto zarezerwować kilka godzin na dogłębne zwiedzenie ich, bowiem niecodziennie ma się okazję przebywać w Mieście Umarłych.
lut 14, 2018 | Podróże do Włoch |
Święty Walenty, od którego imienia pochodzi nazwa święta, jest patronem dnia zakochanych już od 1496 r. Dzień ten, z roku na rok, jest coraz huczniej obchodzony, a ilość gadżetów, pomysłów i ozdób dedykowanych zakochanym oszałamia.
Gdzie świętować Dzień Zakochanych (la festa degli innamorati)? Może we Włoszech? Poza tym, czy może być coś bardziej romantycznego? No oczywiście Paryż, ale my uczymy się mówić po włosku, dlatego udamy się do kraju San Valentino:)
Przed Wami krótki poradnik o najbardziej całuśnych miejscach w kraju o kształcie buta.
Verona
Verona, miasto Romea i Julii (Romeo e Giulietta). Miłość dwojga ludzi pochodzących ze skłóconych ze sobą rodów zna cały świat. To właśnie w Weronie możecie zobaczyć legendarny balkon, na którym Julia wypatrywała swojego ukochanego. Magia tego miejsca sprawia, że spełniają się życzenia, wystarczy napisać list do Julii i czekać na spełnienie najskrytszych pragnień. Verona to miejsce idealne, by jechać tam ze swoją połówką, czy też w poszukiwaniu miłości. Można też składać prośby do bohaterki Szekspirowskiego dzieła, aby miłość swojego życia dopiero odnaleźć.
Cinque Terre
Cinque Terre to pięć miasteczek położonych na riwierze liguryjskiej. Monterosso, Vernazza, Riomaggiore, Corniglia oraz Manarola, przyciągają jak magnes turystów z całego świata, głownie za sprawą kolorowych domków nad morskimi urwiskami. Liczne zatoczki, plaże, groty, drzewa oliwkowe… ciężko o piękniejszą scenerię. Pomiędzy Riomaggiore a Manarola znajduje się Szlak zakochanych (Via dell’Amore). Ten zaledwie 20 minutowy spacer nad brzegiem morza to idylla dla zakochanych, spragnionych romantycznej scenerii na miłosne wyznania.
Venezia
Wenecja to jedno z piękniejszych miast nie tylko we Włoszech, ale i na świecie. Ze swoimi licznymi kanałami, łódeczkami, wysepkami, a przede wszystkich niezwykłą atmosferą…ehhh…raj dla zakochanych. Jeżeli szukacie wyjątkowej „rozrywki” na ten szczególny dzień, to idealny będzie rejs gondolą po Canal Grande. Dwa wtulone ciała, romantyczne nucenie gondoliera, ciepły koc i Wenecja. Czego chcieć więcej?
Roma
Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu, zwłaszcza w Walentynki. Jeżeli chcecie zostawić ślad Waszej wielkiej miłości, możecie to zrobić zaczepiając na moście Milivio kłódkę, tzw. „lucchetti dell’amore„. Są ich tysiące, a za każdą kryją się uczucia, plany, wyznania i radość. Czysta magia!
Terni
Tysiące zakochanych co roku odwiedza Terni. To właśnie tam znajduje się Bazylika Świętego Walentego. Legenda głosi, że biskup miasta jako pierwszy udzielił ślubu pogance i chrześcijaninowi. Ale to nie wszystko, przy grobie patrona piętrzą się stosy listów, aby pomógł znaleźć drugą połowę. I pomimo, że miasto nie należy do wybitnie romantycznych, to nie ma to znaczenia. To właśnie tu, można być blisko Świętego Walentego, jak nigdzie do tej pory.
A może macie swoje własne miejsca godne polecenia na 14 lutego?:)
Buona festa di San Valentino!
Happy Valentine’s Day!
Feliz día de San Valentín!
Udanych Walentynek!
